مطالعات فرهنگی و رسانه ایران

مطالعات فرهنگی و رسانه ایران

این تارنما به آخرین مباحث حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه ایران با چشم انداز ارتباطی می پردازد.
مطالعات فرهنگی و رسانه ایران

مطالعات فرهنگی و رسانه ایران

این تارنما به آخرین مباحث حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه ایران با چشم انداز ارتباطی می پردازد.

تشابه و تفاوت های سوسور و پیرس

«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- در این نوشتار به تفاوت ها و تشابهات نظریه سوسور و پیرس می پردازیم.

مصداق سوسور= شی پرس

دال سوسور= بازنما پرس

نشانه سوسور دوگانه خود بسنده است و در حالیکه نشانه پرس سر جزئی است.

پرس که می گوید تعبیر، یعنی تفسیرگر است و یعنی مخاطب در ذهن مخاطب یعنی در ذهن آن شخص نشانه ای برابر یا شاید نشانه ای بسط یافته خلق می کند.

نشانه ای که به این ترتیب نامیده می شود. من نشانه شیئیت می نامم و همین فرآیند که نشانه ای توسط نشانه دیگر تعبیر می شود، نشانگی نامحدود می گویند.

پرس پیچیده ترین تقسیم بندی از نشانه بندی را ارائه داده است که 66 نوع نشانه می باشد:


1. تصویر گونه / شمایل ها: نشانه هایی که از طریق شبیه سازی و مصداق واقعی صورت نشانه ها را شکل داده ایم. (هرچیزی شبیه مصداق باشد)

نمادهایی آوایی و نام آوا نوعی تصویرگونه زبان هستند. مثل تیک تاک ساعت و شرشر آب.

در بازنمایی غیر کلامی نیز تصویر گونگی شامل عکس ها، نقاشی و ... می شود.

در ارتباطات غیر کلامی مثل I، II، III بازنمایی تصویر گونه هستند. 

چیک چیک--> تصویرگونه صوتی

نقاشی و عکس--> تصویرگونه عکس

بوی مصنوعی از عطر گل ها--> تصویر گونه عکس

آیکن به معنای شمایل یا تمثال در فارسی است.

ما در تصویر ائمه--> شمایل یا تمثال می گویند.

نشانه های ICONIC یا تصویر گونه بر اساس تقلید از روی طعم، شکل، بو، صدا و ... شکل می گیرد.

شکل گیری زبان نوشتاری به میل انسان از صداهای طبیعی بر می گردد. به تدریج شروع به نوشتن می کند. اول از شکل واقعی تصویری شروع می کند.

نمونه ای از تصویر مصری


خط آوایی است--> مثل فارسی

خط تصویرگونه--> چینی

تصویرگونگی در فرآیند زبان آموزی بچه ها نیز خیلی مهم است.

فرآیند رشد کودک بر اساس تصویرگونگی را می آموزد.

در دنیای بزرگسالان نیز در کامپیوتر از نشانه های تصویرگونه استفاده می شود.


2. نمایه ای: نشانه ای است که از آن تقلید شکلی نمی شود اما به صورت غیر مستقیم به مصداق اشاره دارد.

این ربطی به دست ندارد بلکه نشانه نمایه ای است.

نمایگی در زبان کاربرد زیادی دارد. ما نمایه های مختلفی داریم:

1. نمایه های مکانی: مثل اینجا و آنجا

2. نمایه های زمانی: مثل حالا، فردا و دیروز

شنبه--> قراردادی است.

3. نمایه های شخصی: مثل من، تو، ما، شما


3. نمادها

نوع سوم نشانه پرس است. نشانه مهم و تعداد بیشتر آنها است. نماد چیزی است که نه به طور مستقیم و صورت مصداق است. اساسا بر قرارداد و توافق مبتنی است.

ما در طول تاریخ قرارداد کرده ایم که به درخت بگوییم درخت!

پرچم سفید یک نماد است و به عنوان نمادی که «صلح» می باشد. 

سبز/ هلال به عنوان نمادی از اسلام است.

صلیب نمادی از مسیحیت است.

بعضی نمادهای معروف:



نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.