مباحث مهم در حوزه جامعه شناسی نسلی

«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- جامعه شناسی نسلی یکی از موضوعاتی است که در مطالعات فرهنگی به آن پرداخته می شود.

در جامعه نسلی باید به این سوال پاسخ دهید که آیا این نسل، همان نسلی است که به انقطاع نسلی رسیده است یا اینکه در تعامل با نسل قبل قرار می گیرد؟ اینکه آیا نسل جوان است؟ نوجوان است؟ میانسال است؟ یا پشت سرهم قرار دارند؟

بحث هم عرض بودن نسل ها مطرح می شود اینکه نسل ها هم عرض هم هستند یعنی با هم تعامل دارند.

بحث پشت سر هم بودن نسل ها مطرح می شود و اینکه نسل ها پشت سر هم هستند یعنی با هم تزاحم دارند.

ما در بحث نسل ها با نسل های زیر روبرو هستیم:

1. نسل شورشی

2. نسل آرمان گرا

3. نسل درونگرا

4. نسل فردگرا

5. نسل اجتماعی

6. نسل تکنولوژی

در بحث نسل ها مبانی نظری آن بسیار اهمیت دارد.

اینکه جامعه ایران طولی است یا عرضی، تعاملی هست یا تزاحمی؟

بحث تغییر نسلی و شکاف نسلی نیز از مباحث مهم جامعه شناسی نسلی می باشد.

شکاف به معنای فرآیند تخریب گونه در میان دو نسل است. یعنی نسل دوم بسیاری از داشته های نسل اول را تخریب می کند و آن را نمی پذیرد.

کریستوفر بالس می گوید: این نسل زمان بحران را بلوغ می داند که نسل با ابژه هایی که بحران خشونت متفاوت از دیگری می کند. دو موضع از خودش نشان می دهد که یا تسلیم آن می شود و یا در مقابل آن می ایستد. اینکه در راستای آن نسل گام بر می دارد اما متفاوت می اندیشد.

بالس می گوید: اگر ابژه ای ظرفیت تبدیل شدن به ابژه های فرانسلی را داشته باشد می تواند باقی بماند.

گزارشی از زندگی روزمره نسل پدر و مادر

 

نویسنده: عادل میرشاهی

 

نسل پدران و مادران من، نسلی به طور کلی متفاوت با نسل ما هستند. آنها کسانی هستند که دو رویداد بزرگ جنگ و انقلاب اسلامی را تجربه کرده اند. زندگی آنها روی پاشنه تغییرات بزرگی گشته است که باعث شده، ذائقه بسیار متفاوتی با نسل ما داشته باشند. فرهنگ در ایران میان دو نظام که یکی دیکتاتوری و طاغوتی بوده و دیگری نظامی مبتنی بر ارزش های اسلامی و ایرانی است. بنابراین آنها حامل دو نوع نظام ارزشی هستند، که به احتمال زیاد تغییر و گردش را میان این دو نظام به طور کامل لمس کرده اند. در واقع مردان در این نسل یا به جبهه رفته اند، یا سرباز جبهه بوده اند و یا از آن فرار کرده اند. زنان نیز یا برادران و پدر خود را به جبهه فرستاده اند و یا در ترس گیر افتادن برادران خود بوده اند. همچنین این بخش عمده ای از افراد نیز سعی کرده اند که از کشور فرار کنند. این فرار که در سال های انقلاب و بعد از آن در دوران جنگ بوده، خود آثار دیگری را بر فرهنگ مردم داشته است، چرا که در واقع نمایندگانی از مردم ایران به کشورهای غربی رفته اند و خود حامل فرهنگ هایی بوده اند که از طریق وسایل ارتباطی نظیر نامه و تلفن به ایران منتقل می شده است. انقلاب فرهنگ و بسته شدن دانشگاه ها، تعطیلی بسیاری از کارخانه ها و شرایط بی کاری و تحریم های نفس گیر و زندگی کوپنی، نوعی قناعت را در طبع این نسل ایجاد کرده که در نسل بعد کمتر مشاهده می شود. در این نوشتار به بخشی از این تفاوت ها پرداخته می شود:

زمانبندی و برنامه ریزی

این نسل به دلیل واقع شدن در زمانه ای که جمعیت به اندازه امروز گسترده نبوده است، زیاد نگران عنصر زمان نیستند. آنها معمولا زمان کافی برای انجام تمام کارهایشان را دارند و با خیالی آسوده و آرام به کارهایشان می پردازند. در برنامه ریزی روزانه آنها عمدتا مواردی در نظر گرفته می شوند که عبارتند از: