در فضای مجازی چه می توان کرد؟

«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- نوشتن در باب فضایی که در آن هستی و در آن نیستی بسیار دشوار است. چراکه ماهیتی دوگانه بر این فضا حاکم است. از یک سو آن را می بینی که چگونه وقت و بی وقت و گاه و بی گاه زمان را در دستان خودش می گیرد و تو را از زمان واقعی خارج می کند و در آن نیستی چون عرصه وسیع آن چنان است که نمی توان هیچ حد و مرزی برای آن قائل شد و در این شرایط سخن گفتن از اینکه در این فضا چه می توان کرد شاید قدری شبیه به یک ادعا باشد.

شبیه به ادعای کسی که می خواهد به کودک خود بگوید، در زندگی چه می توان کرد؟ سوال اینجاست که در زندگی چه نمی توان کرد؟ و سوال دوم اینکه در فضای مجازی چه نمی توان کرد؟ به هر حال فضای مجازی عرصه ای است که کلام به آن راه پیدا کرده است. عرصه ای که جولانگاه فکر است و کلمه!

در حقیقت من فکر می کنم فضای مجازی باید بتواند تمام فضای حقیقی را پوشش دهد. همانند سایه ای از حقیقت که در بعد دیگری از ابزار برای  انسان متجلی می شود. بعدی که نه زمان دارد و نه مکان و در عین لامکانی و لازمنی بودنش، بسیار سیال است. سیال به این معنا که می تواند تمرکز خودش را در نوع بیان یک مطلب به راحتی تغییر دهد. ابتدا فقط بیان کند، سپس نشان دهد و شاید گاهی توامان این دو را ممزوج کند و هم بیان کند و هم نشان دهد.

فضای مجازی به اعتقاد من می تواند همه چیز و همه کس را در بر بگیرد. از این جهت می توان همه کار در آن کرد اما با این شرط که همه کارها رنگ و بوی دیگری می یابند. رنگ و بوی مجاز، الکترون، الکتریسیته، ناپایداری و گذرا بودن. بنابراین در فضای مجازی همه چیزی که در دنیای حقیقی قابل انجام است قابل انجام شدن است، الا همه چیزی که در دنیای حقیقی انجام می شود. من فکر می کنم در فضای مجازی حقیقتی دیگر با رنگ و بوی دیگر حاکم است و این نکته ای است که هرگز نمی توان در مورد این فضا نادیده گرفت.

واکاوی سیاست گذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران (آسیب ها و راهبردها)

«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- مقاله بسیار خوبی را از سایت سید برداشتم که دوستان نیز می توانند از آن استفاده کنند. این مقاله نگاه انتقادی به سیاستگذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران را مورد توجه قرار داده است. رویکرد آسیب شناسانه این مقاله برای من خیلی جالب بود.

عنوان نشریه:   مجلس و راهبرد :   بهار 1391 , دوره  19 , شماره  69 ; از صفحه 55 تا صفحه 90 .

عنوان مقاله:  واکاوی سیاست گذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران (آسیب ها و راهبردها)

نویسندگان:  شریفی سیدعلیرضا*, فاضلی عبدالرضا

 * دانشگاه عالی دفاع ملی

 

چکیده: 

این مقاله با هدف بررسی تحلیلی و آسیب شناسی سیاست گذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، ضمن تعریف دو مفهوم فرهنگ و سیاست عمومی؛ سیاست های فرهنگی و ملاحظات نظری سیاست گذاری فرهنگی را تبیین کرده و پس از تشریح سیاست های فرهنگی، با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای اسنادی و مدارک علمی و تدوین آرا و نظرهای افراد خبره و صاحب نظر در قالب روش دلفی به تدوین آسیب های این حوزه و ارائه راهکارهای نظری و عملی برای مقابله با آنها می پردازد. نتایج این تحقیق نشان می دهد رابطه دوسویه فرهنگ و سیاست گذاری، ظرفیت بالقوه موثر و فراوانی در ایجاد تحولات فرهنگی و مدیریتی در کشورمان دارد که بخش بسیار کوچکی از آن به فعلیت رسیده است. با نگرش آسیب شناسانه به عرصه سیاست های فرهنگی، می توان به مواردی چون تعدد، ناهماهنگی و ناسازگاری میان مراکز سیاستگذار فرهنگی، عدم تدوین شاخص های قابل رصد، برخورد شعاری با سیاست های فرهنگی، عدم تعیین مسوولیت دستگاه های فرهنگی، ضعف در پویایی و روزآمدی سیاست های فرهنگی متناسب با تغییرات محیطی و مقتضیات زمان، فقدان تفاهم و دیدگاه مشترک مجریان، کم توجهی به نهادهای مردمی، عدم اولویت بندی سیاست ها، ضعف در نظارت موثر و کم توجهی به نظارت همگانی و خودکنترلی، تناقض در سیاست های اعمالی، ابهام در ارتباط میان سیاست های فرهنگی با سایر سیاست ها و... به عنوان مهمترین آسیب های سیاست گذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد.

کلید واژه: آسیب شناسی، سیاست گذاری، فرهنگ، سیاست گذاری فرهنگی، سیاست های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

دانلود فایل کامل مقاله

انوع شخصیت های اسطوره ای

«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- در اسطوره شناسی، علاوه بر انوع اسطوره، انوع شخصیت های اسطوره ای نیز اهمیت دارند.

این شخصیت ها عبارتند از:

1. انسانگونه ها: به شکل انسان هستند، عاشق می شوند، می جنگند، ولی قدرت های طبیعی دارند. خدایگان و الهگان یونانی از این دست هستند.
2. حیوان گونه ها: به شکل حیوان هستند. انوبیس، خدای مصریان به شکل شغال یا سگ بود.
3. انسان و حیوانگونه ها: ترکیبی از خصوصیات انسان و حیوان را دارند. مانند ابوالهول در مصر که سر انسان و بدن شیر دارد.

این سوال پیش می آید که اسطوره ها کجا زندگی می کنند؟

ژاپن: در بالای بلندترین کوهستان فوجی

یونان: کوهی به نام المپوس، یا در زیر زمین.

نروژ: در جایی به نام هل (Hel) جایی در زیر زمین برای ارواج و همه مردگان جز مردگان در جنگ. ولی روح جنگجویان به تپه ای در آسمان ها به نام والها لا می رود.

اسطوره ها منبع نمادسازی های اولیه هستند:

• اسلیپوس: خدای درمان یونانیها، عصایی در دست دارد که ماری به دور آن پیچیده است. خدایی دیگر به نام مرکوری نیز عصایی با دو مار دارد. این ها نمادهای پزشکی هستند.
• در اسطوره های بابل، قهرمانی به نام گیل گمش به دنبال گیاه دارویی است که هرکس آن را بخورد فنا ناپذیر می شود. گیاهان دارویی هنوز قدرت درمانی دارند.
• نام های ایام هفته، و ماه های سال در غرب از اسطوره های آسمانی گرفته شده است.

Tuesday: خدا جنگ به نام تیو

Wednesday: خدای خدایان ورتان

Thursday: از خدایی به نام ثور

Friday: از خدای زیبایی به نام فریگ

Saturday: خدای رومی ساتورن

لوی اشتراوس، انسان شناس فرانسوی معتقد بود که اسطوره منشا اصلی شکل گیری تفکر است. مفهومی بشر تا امروز است. تقابل های دوگانه ای که در اسطوره ها وجود داشت هنوز هم مبنای فهم های دوگانه ما از جهان است:

خیر و شر

نر و ماده

به اعتقاد بسیاری صاحبنظرات، اسطوره های قدیمی همچنان زندگی امروزی ما را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

رولان بارت برای تمایز قائل شدن بین اسطوره های قدیمی (Myth) و نسخه های جدید آن، از اصطلاح اسطورگی (Mythology) استفاده می کند.

اسطورگی ها، بازتاب های شخصیت ها، درونمایه ها و پیرنگ های اسطوره ای قدیمی هستند.

شخصیت های منفی و منفی فیل ها خصوصیت هایی شبیه اسطوره های خوب و بد قدیمی دارند.