نشانه شناسی غیر کلامی

«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- این نشانه شناسی نشانگان خودش را دارد. و در این نشانه شناسی بحث می شود که چگونه این نشانه ها معنا را منتقل می کنند؟ چرا آن معنای مورد نظر را منتقل می کنند؟

برای نشانه شناسی نیاز به چند چیز داریم:

1. مشاهده

2. فیلم برداری و عکاسی

برای نشانه شناسی باید مسیر زیر دنبال شود:

1. خصوصیات نشانه ای که در پس رفتار مردم وجود دارد. (تصویرگونگی، نمایگی، نمادگرایی و ...)

2. ربط دادن این خصوصیات به فرهنگ مد نظر

3. مستند سازی و تبیین تاثیرات روی افراد

4. چگونه این ها در سپهر نشانه ای با هم مرتبط هستند.

5. بهره گیری از یافته های رشته های دیگر برای تبیین های عمیق تر.

رفتارهای غیر کلامی معمولا طبیعی هستند اما در واقع طبیعی نیستند. 

• در پستانداران رفتارهای جنسی غریزی هستند اما در انسان فرهنگی است.
• تعریف مردانگی و زنانگی بر اساس همین فرهنگی بودن باعث تفاوت آنها می شود.
• در بسیاری از جوامع مرد در رابطه جنسی پیش قدم می شود اما در یک قبیله ای به نام زونی، زن پیش قدم می شود.

علامت هایی که به شکل نشانه عمل می کنند:

1. ارادی

2. غریزی

علامت های غریزی آنهایی هستند که حیوانات به طور غیر ارادی انجام می دهند. اما ما گاهی اینها را به طور ارادی به کار می بریم.

اکهام در سال 1963 تحقیقی انجام داده است که آیا می شود برای حرکت های بدن معنایی را در نظر گرفت یا نه؟ وضعیت ابرو، شکل چشم، شکل دهان، اندازه سوراخ بینی و ... می تواند X  در نظر گرفته شود.

بر این اساس ما انواع چهره های ارادی داریم:

1. چشمک زدن

2. اشاره کردن با چشم

3. حرکت با زبان

بازنمایی خود:

به همین دلیل بر اساس چره فرد معمولا راجع به شخصیت و زیبایی و زشتی اش قضاوت می کنیم. در نتیجه از ابتدای شکل گیری فرهنگ افراد به گونه ای به آرایش و پیرایش می پردازند.

اکهام درباره چهره و عشق می گوید:

چهره هایی که برای ما محبوب هستند برای انسان های مختلف متفاوت هستند و برای مردها نیز متفاوت است.

آقای مانی (1986) می گوید: ما در ذهن خودمان یک تصور از عشق داریم که در نتیجه تجربه زیسته ایجاد می شود.