سیاست فرهنگی نقطه اتکای ارشمیدسی در تحول جامعه

«مطالعات فرهنگی و رسانه ایران»- امروز سیاستگذاری های فرهنگی که در خارج از کشور برای فرهنگ ایرانی انجام می شود باعث ایجاد یک سری معنویت های جدید شده است که برخی از آنها بسیار از حد دور هستند (مثل شیطان پرستی) و برخی از آنها نیز قابل تامل می باشند (مانند اوشو). اما همه این ها نوعی معنویت جدید (New Spirituality) هستند.

خود بحث نوکیشی یک بحث سیاست فرهنگی است. و می تواند مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد. چراکه ما در سیاست فرهنگی و سیاستگذاری فرهنگی و سیاست فرهنگ با ایده ها سر و کار داریم و همزمان به رویه ها و مهارت ها نیز نیم نگاهی می اندازیم.

نقد کردن نیازمند عیار است و نیازمند یک نقطه ارشمیدسی است و یافتن این نقطه هنر شخصی است که در حوزه مطالعات فرهنگی کار می کند.

برای توضیح بیشتر درباره نقطه ارشمیدسی که به آن علاقه دارم باید بگویم: ارشمیدس در مورد خودش گفته‌ای دارد که با وجود گذشت قرنها جاودان مانده و آن این است: «نقطه اتکایی به من بدهید، من زمین را از جا بلند خواهم کرد». عین همین اظهار به صورت دیگری در متون ادبی زبان یونانی از قول ارشمیدس نقل شده‌است، اما مفهوم در هر دو صورت یکی است. ارشمیدس هم چون عقاب گوشه گیر و منزوی بود، در جوانی به مصر مسافرت کرد و مدتی در شهر اسکندریه به تحصیل پرداخت و در این شهر دو دوست قدیمی یافت، یکی کونون (این شخص ریاضیدان قابلی بود که ارشمیدس چه از لحاظ فکری و چه از نظر شخصی برای وی احترام بسیار داشت) و دیگری اراتوستن که گر چه ریاضیدان لایقی بود، اما مردی سطحی به شمار می‌رفت که برای خویش احترام خارق‌العاده‌ای قائل بود.